Kendi Kendine Şiiri - Ali Çelik 3

KENDİ KENDİNE

Bu dünya var oldu, kendi kendine
Ağaçta nar oldu, kendi kendine
Kışlarda kar oldu, kendi kendine
Konuşma be ahmak, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine

Her gün güneş doğar, kendi kendine
Köpek; kedi boğar, kendi kendine
Gökten rahmet yağar, kendi kendine
Niye akıl yağmaz, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine

Bilirmisin, kaçtır canlı sayısı
Sekiz çeşit, vardır yalnız ayısı
Dağ zirvesi, denizlerin kıyısı
Bütün bunlar oldu, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine

Binbir çeşit, çiçek ile arısı
Mor, pembesi, kırmızısı, sarısı
Bezelyesi, fasulyesi, darısı
Semek suda yaşar, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine

Kasırgası, fırtınası, boranı
Kadın erkek, yarı yarı oranı
Süt inekten, olur yoğurt ayranı
İnek bir fabrika, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine

Dere, tepe, yaylaları, ovası
Nefesimiz, çok kıymetli havası
Bin bir çeşit, hastalığın devası
Yoktan mı var oldu, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine

Siyah, beyaz, kızıl, sarı, insanı
Her birinin, çeşit çeşit lisanı
Bütün bunlar, Yaratanın ihsanı
Hiç birisi olmaz, kendi kendine
Kendi kendine, kendi kendine