Kendi Kendime Şiiri - Bülent Ahmet Alp

En soğuk mevsimleri yaşıyorum şimdi...
Yalnızlığın en koyuluğunu yaşıyorum...
Hiçbir ışık göremiyorum karanlıklarda.
En son ne zaman sevindiğimi hatırlamazken,
Hatırlamayan bir adamı oynuyorum şimdi...
Hiçbirşey hatırlamıyorum...
Ben sevmiş miydim, sevilmiş miydim?
Ya da ben yaşamışmıydım daha önce
böyle şeyler...
Bir enkazın altından çıkmaya çalışıyorum...
Yeniden yaşamaya çalışıyorum,
ben bu ölülerin dünyasında...
Ve her zaman kaybedeni mi yitirileni mi oynuyorum...
Ben çıktıktan sonra değişmiş herşey...
Başka bir gezegen gibi...
İnsanlar yine tanımadığım insanlar.
Zaman benden habersiz akıp gitmeye devam etmiş...
Ölü insanlar diyorum...
Ama ben ölmüşüm onlar yaşamaya devam etmişler...