Kendi kafesindeki bir tutsak,
Tüm yollar, evrime açıldı
Gelmelisin.
Hissedilen acı,
Vucüt kimyasının bir savunması.
Yaratılan boşluktan gir içeri,
Önem verdiğin herşeyi unut,
Ertelediklerinde bulacaksın kendi silik ismini.
Bir şarkı olsun kulaklarında,
Zor havaları gökkuşağına çeviren.
Ezberlediğin bir şiir olsun,
Satıraralarında seni özetleyen.
Körelen benliğinde,
Yaşamsal süreçler,
Uyandıracak içindeki
Varoluşu.
Tam ortasında ol yaşamın,
Tam kıyısında, otur uçurumun
Sen kendi kafesinde bir tutsak,
Özgürlüğün kendi evriminde saklı.
Kayıt Tarihi : 13.11.2007 15:59:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)