Kendi İntiharımdan Notlar

Sessizlik hır çıkardı benle siz arasında
Saklamasanız olmazdı değil mi leş ! öfkelerinizi
Kusmanızdı, rahatlamanızdı tüm derdim isteğim
Ben ateşe aşık etmiştim kendimi, sizin için.

Ben sizi kendimden bile çok düşünürdüm, bilmediniz.

O feveranlı bakışlarınızda gölgemi gördüğüm gün
Varlığım en büyük soru oldu kendime lakin
Tek bir itiş kakışınız yetecekti ermişliğime

Neden sustunuz neden içinize attınız beni
Ben kendime dost değildim ki size kadar.
Düşünmeden verdiğiniz o hediyeler vardı hani…
Müdana etmezdim ben asıl o incitti yüreğimi

Ben sizi kendimden bile çok düşünürdüm

Koşmak kaldı yine, sizden ötürü, bu nasırlı topuklara
Rahata alışmışlarsa ne olmuş! o da sayenizde…