Kağıttan bebeklerini ölü toprağa gömdü kız,
Sonra ellerini arakaya kavuşturup yola düştü
Ne düşünmesi gerektiğini bilmiyordu
Bilinci yarı açık yarı kapalı adım atıyordu
Rayların demirimsi çizgisinde ilerledikçe
Gözle görünürcesine paslı demirler daha bir büyüyordu
Kız avaz avaz,gücünün yettiğince bağırmaya başladı;
Kendi hayatımdan çaldım,diyordu
Kendi hayatımdan çaldım..
20/07/2012/
Meral MeriKayıt Tarihi : 20.7.2012 16:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!