Kendi Hayatım Şiiri - Harun Eriğdeci

kendi hayellerimi yazdım bu sefer
süregelen masalların ertesinde
kaybolan acıya tutunmaktı
hevesti ağız aralarında aralık kalan
yalan sayılanları tutardık ikimiz
seviyesi alçaktanda alçak
ancak ağlanılan tuhaflıklar vardı
ve soğuktu sevdanın elleri
ancak umut kaybedilmiş bir yardı
sessizliğe atıf olsun diye sustum
sensizliğe ızdırap diye
bağırdım etrafıma
ve küstüm dertlerime
sesi çıkmayan düşlerle
kendi hayallerimi yazdım bu sefer
aydın yarınlar yaralarında
tüm satır aralarında sana virgül
defalarca söyledim ne olur bana bir gül
çiçeğe dokunmayan ellerdi
acıtmayan hiçbir dikeni
bu fırtına değil
bu bizim oralardan esen yellerdi
yok sen anlayamadın olup biteni
bazıları erken yaşlanır aşklarıyla
bu benim hikayem ya hep gencim ben
yorgunsa aşkım sanma eskidi
bu bana bağışlanan
bu benim taki benden kendimden
kendi hayatımı yazdım bu sefer
sevilen kızlar vardı adında
biriken ızdırabı sustum onlarla
ben rüzgarı anlıyordum
hayat zevk alıyordu anlarla.

21/2/7