Kendi gürültünde Şiiri - Okan Kobatan

Yorgun yüzünde
Eski bir isyan var,
Gözlerin uzak,
Sanki hiç dönmeyecek bir trenin ardından bakar gibi…

Bir şehir kadar yalnızsın şimdi,
Kalabalıklar içindesin ama
Kendi gürültünde boğuluyorsun.
Biliyorum,
Kendine bile sustuğun günler var.

Bir sokak lambasının altında
Gölgene bile yabancı duruyorsun,
Kaldırımlar tanır seni,
İnsanlar bilmez adını…

Ve her gece,
İçinden bir türkü geçer
Adını koyamadığın…
Kim duysa susar,
Kim anlasa susar,
Sen de susarsın.

Çünkü bazen
Konuşsan kırılır dünya,
Sussan
Kendin…