Kendi gözlerimle anlatabilmek seni
Dünyayı
Aşkı ve kavgayı
Karanlıkta dişleyip de
Rengini kendi damak tadımla
Tarif ettiğim bir elmanın tadı gibi...
Sussam da bağırırım
Yalnız sen duymazsın sesimi
Bilincim, sadece saçlarını okşamasını bilenlere açılan
İçine kapanık bir çocuk
Dokunmadıkça koku vermeyen
Kırmızı bir gül yaprağıdır yüreğim.
Kar çiçeği değilim
Uzak dağ başlarında
Keşfedilmeyi bekleyen.
Bağırarak söylüyorum işte;
Benim sebeb-i hayatım
Sende değil
Bir ömrü boyu karşılıksız sevebilmekte...
2005
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 23.1.2006 00:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)