Kendi Bilmez Efkarını Şiiri - Sinan Karakaş

Bıktırdı beni canımdan, bilmem nedir niyetleri,
Yer gök giryan içindeyken, sürmekte eziyetleri.

Biliyorum devaları, derman bir tek dillerinde,
Mevlam derman verir derde, onlar tutmuş ellerinde.

Yanmışım duymam acıyı, halkım için duacıyım,
Sesimi duymaz oldular, zalimlerden davacıyım,

Yüce divanı beklerim, her nesnedir şahitlerim,
Tartılacak terazide,unutulmaz ahitlerim.

Derim aleme derdimi, küle dönderdmi narımı,
Feryadı figan ederken, unutmuşum efkarımı.

İnsaniyim Hak söylerim, Hak okurum, Hak dilerim,
Kendimi çoktan unuttum, Halkın derdiyle inlerim.