Melih Coşkun

1981-

ŞİİR

TAKİPÇİ

Kendi Bilincinin Tutsağısın Sen

Ellerin kayıp
Ve durmadan titriyor dizlerin
Paltosu yamalı bir çocuk üşüyor
Yüreğinin saçaklarında
Yanı başındaki serinlik
Yalancı bir dünyanın sahte esintisi
Kollarına bağlı değil o ipler
O ipler beynindedir artık senin

Kayıp yüzleriyle
Bakıyorlar yüzüne
Yüksek binaların tek yüzü karanlık pencerelerinden.
Sen onları göremesen de
Kitapları, şifreleri
Ve ordularıyla
Hizaya sokuyorlar
İtaatkar bedenini.

Yüzün silik
Yüzün kayıp ilanlarının ezik çehresi
Işıksız bir bahçede yeşili aramak gibi
Tanıyamıyor artık seni
En sevdiklerin bile

Adına kader dedikleri bu dayatma
Doğmadan adı konmuş bir çocuk gibidir artık
Ve düşünmek
Değiştirmeyecektir gideni ve gelmekte olanı

Kollarında değil asıl o paslı zincirler
Beyninin her hücresinde hapis yatan
Binlerce tutsak
Dünyanın en özgür insanlarıdır aslında
Düşündüğünü yaşar insan nerede olursa olsun
Düşündüğü kadar aşıktır
Ve düşündüğü kadar asi

Kimse kapatmadı seni
Bu karanlık hücreye
Kendi bilincinin tutsağısın yani sen
Kendin kardın harcını
O güneş geçirmeyen duvarların
Kollarına bağlı o ipler,
Kendi ellerinin emeği
Çeliğini bile kendi ellerinle soğuttuğun
Bedenini paramparça eden silah.

Kendi ellerinde
Büyüttüğün bir canavardır artık
O esaret denilen
Ve yine
Kendi marifetli ellerinle
Yok edilecek olan...

Melih Coşkun
Kayıt Tarihi : 30.6.2005 00:25:00

Şiiri Değerlendir

Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Ayla Selçukoğlu

Hayatta bizlerin acizane aklımızla düşünüp hüküm veremeyeceğimiz,yorum yapamayacağımız,dokunup geçemeyeceğimiz öyle çok olgu vardır ki...Öyle ki başımıza gelenlerden dahi mantıksal çıkarımlar yapsak,ders alsak ve bir daha yapmasak yine de illaki yaşamaya mahkum kaldığımız...Daha doğrusu böyle olduğuna kendimizi kandırdığımız. Kader....Bazı olgular var ki yaşamadan sadece adına hürmeten bilinir-yaşanır ve yorum yapmadan gerçekliğine mahkum kalınır. Melih kardeşim,bizi biz olmaktan uzaklaştıran ne varsa bir kenara koy...Bir kenara da bizi biz eden değerleri. Sorarım şimdi sana sen ne tarafındasın eşitsizliğin? Dengeyi kuracak olan senin beynin,mantığın ve gözlerin. Bak ve tanı madem en evvela kendini ve kendinden bildiklerini...Sana görünen ne varsa sırada bakmanı bekleyen,onları da tanı...Düşün bakalım neyin ağırlığı seni senden daha mutlu edecek? Var oluşlar mı yok edişler mi? Hesapsındıkların mı,hiçe saydıkların mı? İnanıyorum ki dileyeceksin anlamayı ve öğreneceksin gerçeğini...Kendine dönmeyen ve yüzünü ışığa vurabilen bi güzellik olman temennisiyle...

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Pakize Ulaş

yaşamını içgüdülerine teslim etmemiş, idealleri olan, sorgulayan insanlara rastlamak güzel..

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Bir Mim Kemal Ertuğrul

'Kendi ellerinde
Büyüttüğün bir canavardır artık
O esaret denilen
Ve yine
Kendi marifetli ellerinle
Yok edilecek olan...'

NE ZAMAN........?
Ve de inşallah..!

Tebrikler,sevgiler

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Şule Aydemir Avcı

hersey beyınde baslamıyor mu gerısı hıkaye:)
sevgıyle kal,

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz

Duygu Bedir

Kendi ellerinde/Büyüttüğün bir canavardır artık/o esaret deniler/,ve yine/Kendi marifetli ellerinle/yok edilecek olan..
Her şey beyin donanımlarımıza bağlı..Tebrikler anlamlı şiirinize..Sevgiler

Devamını Göster
0

0
Cevap Yaz