Kenar Mahalleliden Eylül'e Prelüd

sakallarımda senli bir öykü kenar mahalle
bıyık altından gülerim kömür kokusu saçlarına
çılgınım bulutlar gene kopuk kopuk
bölük pörçük bedenim
kenar mahallede akşam kuşluğu
üstümbaşım perperişan soyka kokulu
eteklerin zil çalıyor benimse okullarım suspus
kutu gibi evimizde fareler olmasa ne güzel
ip atlarken özlem'den yediğim çalım
özelm'in özleminin yanında özlerim birikmiş sularını
bol arılı çamurlarını
susuz çeşmelerini
ve don paça ihtiyarlarını
en çok çizgili karizmatik

elalem küçük ev
ben kış soğuğuna sığınıp
beklerim evinin önünde
kıvırcık bakışlarını

sevda kömürlükte öpmek çocukluğunu
uçaklar selam söylerken babama
tayyare böceğini tutup bırakma onuru sevda
gazoz kapaklarımda bölüştüm arkadaşlığı çil çil
kibrit kutularına çizdim resmini
annelerin sıkıyönetimi bana yasaklığın
günlük ve güncel faşizmi
anladım kafamdaki tren yolunda
oligarşi apartmandı gözümde
fırın önleri oyun alanı
süt kuyruğunda simitçi mazlumluğu aysuna bakmak
gizli aldığım gastede sakallı adamdı babama götürdüğüm
kenar mahallede kalakaldım usturuplu
serçem kadar büyüdüm desem hayatımın yalanı
damda güvercin dolabı hala içimdeki ustura yarığı

tornet(*) sürerken özledim asfaltı
öğrendim serum lastiğini kuş lastik yaparken
meşin çeketim olmadı
ancak buldum parçasını hazine gibi kuş lastikte
çizme giymeyi özledim sadece suya basmak için
asker abiler basarken evimizi
ben oyun zannettim duvar yazılarını
öğrendim yanarken kitaplar sobada üşümeyi
daktiloları gömerken harfleri
ali gel'den kahrolsun faşizme bir ömrün müfredatı

-anne bahar bayramı işçilerin mi?
-oğlum sokağa çıkma yasağı?
-anne ama ben toplu saklambaç oynuycam
-olmaz oğlum amcalar kızar
(bu arada özlem beklemektedir damda)

-anne ne kötü amcalar
-sus oğlum baban şarkta sürgünde

ve delinir ilk yasak
özlem'in aşkına
öğrenilir güvercinlerin göğe düşkünlüğü

* tornet:eski arabaların tekerlek bilyeleriyle yapılan tahta bir binek.