Sen ağlama sabahım
Sevdiğin gecen var
Yaprak dökme baharım
Gönlümde hecen var
Ya ben ne yapayım
Aşkın gerçeği buymuş
Yanlışı farklı
Yalan ihtiras hamurunda
Yoğuran haklı
Kimse kandırmasın beni
İnanmam boş söze
Adam yalnız bir kere sever
Yalnız bir
Ölümde bir keredir
Dudakta biriken kir
Yaşadıysan eğer
Bıraktığı yerde seni bekliyorum
Bir yaz yağmuru gibi gözlerinde
Her şey bitti deme bana
Ben sensiz kırılır kalırım
Ah yine yangın bu sevda
Yine toz pembe
Tanrım bu ne ateştir
Yanarım yanarım tükenmem
Aşk mı bu, sevdamı bu, yoksa ızdırapmı
Söndür ateşimi bir daha sana görünmem
Kır dilek kapını
Yok düğmesi yok utanç yeleğinin
Çal kapısını çal aşktır dilediğinin
Miyadı dolan sevgine
Aşk sancına bıçak bilediğin
Meyvesi zehir
Seni gören kışlıkmı aldın diyor
Benim için tığ gibisin
Sen çıkınca basgül inliyor
Şişman değil irisin
Sen böyle güzelsin üzülme
Bu gece
Gökteki ay gözlerin
Yerdeki yaprak ellerin
Yanlızlıkta sebebimdir
İlki Allahın
Göğsünde nefesin ben olayım
Bakmasın gözlerin bulutlara
Yanan ateşinde bende yanayım
İçelim bu gece sabahlara
Canın sağolsun bana bu yeter
Bahar dalı gibi selvi çiçeğimsin
Özüm gerçeğim her şeyimsin
Sen gidince gönül bahçem viran olur,
Daha doğmamış bebeğimsin
İt beni uçurumlara
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!