Kenan Mim Eryiğit Şiirleri - Şair Kenan ...

Ah minelaşk.. yandığım!
Yağmurdan ıslanınca
Kaçarak sığındığım..
Kucağa yaslanınca
Bir sığınak sandığım..
Ah minelaşk.. yandığım!

Çıkmaz sokak, yolların döne döne vardığı
Pervane misalidir yanar durur yadında..
Bilinmez, sonumuzun hangi yöne vardığı
Zümrüdüanka kuşun çırpınır kanadında..

Hercaî yaratılış yalnız başına buyruk

beynim zonklamada..ah, neler-neler üşüştü..
ki, feryâdı figânım sağır sultanlar duya.
birincisi havaya, ikincisi de suya
üçüncü cemre nerden deli gönlüme düştü?
beynim zonklamada..ah, neler-neler üşüştü..

Yıldızlardan salıncak
Kuştüyünden hamak
Şiirlerde mısra mısra elemi
Kalem sanki kanla yazdı
Soğuktu ve ayazdı..

I-
Üstümde mavi yorgan
Gece karanlık serin
Boynumda yağlı urgan
İlham perim nerdesin?

Sürgün yüreğim gurbette
Sevdamın kanadı kırık! ..
Bitecek bir gün elbette
Ah bu ayrılık, ayrılık! ..

Bunca geçmiş puslanır mı?

gizemli ufuklar titrek hayal perdesinde
ey ruh / geldinse masaya üç kere vur

bir ara sor n’olur / son kez nerdesin de?
rüzgarına kat bizi / toz misali havaya savur

Yaz yağmuru gibisin, aniden gelip geçtin.
Altı milyar içinde, niye bir beni seçtin? .

ey gözlerinde başkasının gölgesini
görmeye tahammül edemediğim..
canımın içi, gözümün nuru
sevdiğim, sevdiceğim, biricik sevgilim..
hani diyordun ya: “kanda da olsa iki elim
sadece seni sevdiğimi haykıracak dilim! ..”

korkuyorum /nefes alsam-veremeyeceğim
versem-alamayacağım! ..

korkuyorum /insan yutan bu bataklıktan
düşersem bir daha kalkamayacağım.