Kenan Mert Gülveren Şiirleri - Şair Kena ...

o kendinden geçiş anlarında,
kaybettiğiniz insanlığınız değil...
size yerleşen duyguyozlaşlık,
acıtıyor içimi.

iyi bilinen ama saklanan,

... bu yozlaşmış evren insanoğluna özgü bir yer mi?
yoksa şeytanın türemesinden önceki cennet mi....

ankara ankara
hasretin başkenti
güzel ankara
an mı kara
baht mı
geleceksin diye

saçlarının dalgasında sen,
gözlerinin bebeğinde ben,

ruhumda, usumda sen,
kalbinde ben,

yara çok derinlerde
bu yara fazlasıyla gerçek
zamanın silebileceğinden de fazla
gittiğine kendimi inandırmak için,
çok uğraştım.
acı çok derinlerde

ey! hükmeden
geriden gelen anılar,
çocuk pırıltısı günlerden,
zemberek gecelere geçiş,
uyku tutmazken, düşünürken
büyürken, çoğalmaya çalışırken.

duygularım mantığımı zaptetmiş,
mantığımı dörtnala sürüyor hükmeden,

hoşgeldin sesler,
buyurun geçin beni gölgeler,
aradığım gerçekler,
uzaklara taşındı,
ben yine bana kaldı,
bana yetebilen tek kişiye,

karanlığın kuşattığı gecenin ortasına,
saat kaç olursa doğuyorum sancılarla,
kendimi kaşınırken değil,
düşünürken buluyorum...
tanyeli ile selamlaşırken,
vardığım yer...

yalpalaya yalpalaya geldim,
yamuk yumuk çıkmıştım karşına,
ilk beni gördüğünde,
gözünün önünde canlanan,
eğri ruhumdu...