Kenan Keskin Şiirleri - Şair Kenan Keskin

Dargınlar barıştı
Anne baba oldu
Dün ki sevgililer
Ben sana ne deyim

Upuzun gece bitti

Rengarenk balonlar
Oyun parkları
Taze simit
Futbol maçları
Neşemi aldın unutma

Kestiler göbek bağını
Bağladılar hayata
Ağlarken güldürdü koridorları
Bir çocuk doğdu

Ingaaa diye bir şarkı olur mu?

Adam yollara bakıp anılara daldı
Şoför vitesi ayarladı
Yolcular mola derdinde
Ben senin
Otobüs beni götürüyor

Yürüyor şehrin kalabalığı
Yorgunluğu yok
Umursamadan geçen yalnızlığın
Sen bir insansın diyerek
Herkesin yüzüne bakan
Gülümseyen o adamları

Duvarlar yorulmuş
Geçen yıllardan
O duvar dibinde adamların
Yürekleri yaralı
Günde onbeş kere
O delikanlıların öldüğünü

Bereketli topraklarda
Alınteri vakti
Toprakta tohum boy veriyor
Tırpanıyla genç adam
Yılın mevsimini biçiyor
Kadın toprak gibi

Ağlıyor oyuncak bebekler
Çocukla beraber

Oda darmadağın
Anne yok
Görevli var

Gözlerimi kamaştıran güzellik
İçimi ferahlatan nezaket
Dudaklarında ki sıcaklık
Geleceğim diyor, gelsin

Dalda kuş sesi

Benim şiirim
Aynı dakikada bitmeli
Çünkü benim ilhamım
Gelmez
Gider...