Geçirdim izansız, ele avuca gelmez hayallerimin boynuna urganı.
Gecenin kendisini ettim, bezik gönlümün mutlak uyku yorganı.
Hayallerim sendeliyor, direniyor ölmemek için altlarında bir kırık iskemle.
Devirin gayri şunu da bitsin artık bu acımasız işkence.
Hala neyin umudu var içimde kalmadı yüreğimde yer olmamış tahrip.
Kimde aramalı çareyi, hangi aşk, hangi sevda bu mağlubiyete tabip?
Yazacak varsa anlatayım olanı biteni ki olmalı ediplerden de edip.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta