Kemirgen Anılar Şiiri - Muhammet Üresin

Acıtır sensizlik sarar içimin her yerini kalamam uzun uzun kendimle başbaşa
Yatışır zannettim hele bir bu sular durulsun geçer dedim gel gör ki bu acı bambaşka
Şeytanın aklına bile gelmez bu ceza nasılda bıraktın beni yokluğunla başbaşa
Eyvahın bini bir para başımı yastığa her koyuşumda aklım kalbimle bir savaşta

Üşüşür anılar yüreğimin tepesine kemirir ağır ağır içimi ustalıkla
Mübarek ne düşük çene varmış bunlarda da bir an olsun susmadılar susmayacaklarda
İnsanın yüzüne hiç mi gülmez bilemedim nasıl bir yazgıysa bu yüzü gözü kapkara
Tanrının bir bildiği vardır mutlaka yoksa sessiz kalmazdı böyle cayır cayır yanmama

Beni azat et salıver gideyim yada al hapset yine içine bırak orda öleyim

İhtimal yok başka yokluğun zorluyor beni bir seçim yapmaya ölüm kalım arasında
Rastlamadım senden sonra hiç kendime aslında bir fark yok sensizlikle ölüm arasında
Cevapsız sorularla kalakaldı zavallı yüreğim koygun bir acının tam ortasında
Ezilmezdim ben acılarla ama canım ciğerim ufalanıyor yokluğunun altında