Kemiği Kırık Arzu Şiiri - Nevzat Konşer

teninde kısrak bir akşam koşuyor
bir vapuru çiziyor elleriyle deniz
yavaşça açılan yalnızlıklara

gökyüzü yine pamuk tarlası
gel hasadını toplayalım yağmurun
aşk yüreğin sıvı hali

sıradan yaşıyoruz diyorum bazen
bu geniş zamanlı avlusunda hayatın
yere göbek kıran uçurtmalar gibi
dolanıyoruz aylak aylak
bir rüzgâr kanıyor ensemizde

kime sorsam nakışlı bir cümle söyler
tüner ilmekli bir öpücüğe dilim

ellerinde kaç masalı kırptım ellerime
titreyen şiirlerin sokağına döktüm çöpümü

ah beni aksıran kıyıların köpüğünde ara

yorgun şehirlerin hatırını soralım, aşktan
geçmeyelim içimizden geçerken ağrılı
bir küle gül veren ıssızlıkta konuşalım
içimizdeki kemiği kırık arzuyla

teninde kısrak bir akşam koşuyor
geceyi düşürüyor ayın ilk çarşambası
göbeğimdeki tekmeleyen sensizliğe.

Kurşunkalem Dergisi/ Mayıs- Haziran/ Sayı 17
Nevzat Konşer