Kemer Şiiri - Rüştü Araz

Argıthan’dan sonra hemen görünür,
Dağın eteğine yaslanır Kemer.
Baharda laleyi sümbül bürünür,
Balın peteğinde beslenir Kemer.

İlçeme gelenler köyümü seçer,
Deşdiğin yoludur ortadan geçer.
Ağustosta herkes ekinin biçer,
Yelin ıslığında seslenir Kemer.

Sabit emmim sürer çifti sabanla,
Doyumsuzdu sohbet komşum Şaban’la
Azığımı süsler anam soğanla
Sarardı hüzünler hislenir Kemer.

Akşamda dönerdi köye davarım,
Burada doğmayı kader sayarım.
Kırı bayırında hoştur baharım,
Mevsim çiçeğinde süslenir Kemer.

İnsan esirgemez komşu yardımı
Gururlanır hemen ora vardımı
Sevdiğim acaba beni sordu mu?
Aşığın gönlünde küslenir Kemer.

Bayramda odaya taşınır yemek
Her türlü iş için çekilir emek
Bana gurur verir vatanım demek
Hasret vadisinde puslanır Kemer.

Orakla biçerdi köylüm ekini
Koşardı eşekle öküz tekini
Türküsünü söyler biler şevkini
Dostların köşkünde haslanır Kemer

Doğanhisar ilçem Konya’ dır ilim
Evlerin sergisi keçeyle kilim
Şakırsa bir kere bülbülü dilim
Arif meclisinde uslanır Kemer.

Meşhurdur kaymağı yanında balı
Giyerdi kızları kadife alı
Çam ağaçlarının asırlık dalı
Köyler arasında aslanır Kemer

Çilekeşim ben köyümü severim
Cümle aleme metheder överim
Yurdumdan ayrıyım bağrım döverim
Artık gözyaşımda ıslanır Kemer