Kemancı Şiiri - Sinan Karakaş

Ruhumla bedenimi, bağladın birbirine,
Açtım bütün derdimi, ses veren her teline,
Yalnız kulağı değil, yüreğimi de açtım,
Yüreğime seslenen, tellerinin sesine,

Kemancı ne olursun, kemanını al da gel,
Kemanınla arama, kimse olmasın engel,

Dalda yapraklar bile, derdime ağlamakta,
Gökyüzünde yıldızlar, göz yaşı akıtmakta,
Açım nağmelerine, bir daha seslen bana,
Bil ki seni duydukça, efkarım dağılmakta,

Kemancı ne olursun, kemanını al da gel,
Kemanınla arama, kimse olmasın engel,