Keman İnlemeleri Şiiri - Tansel Yücelen

sesler duyuyorum
her taraftan değişik sesler
garipsiyorum
daktilo sesleri
kahkaha sesleri
insan ve keman sesleri
üstüme geliyor herşey
vakit geçmiyor
zaman yelkovanda asılı kalıyor
dönmüyor dünya
çark ediyor ruhsuz kabuslar kulaklarıma
bir viyolenselin çıkarabileceği en güzel sesler
dört duvar arasında
bir makina parçası karşısında
sonumu hazırlıyor
dayanamıyorum
keman inliyor
durmadan soluksuz
robotlara yenik düşmüş bir adam geliyor
zorla maskemi takıyorum
gülümsediğim
karma karışık şiirlerde boğulmadan bir önce
iki kelime ediyorum
ve hoşçakal diyorum
bazen 300 km/s hızla giden iniltilerden
dünyaya bakıyorum ki
hiç havalanmadan
ki taa yerin dibinden
yazamıyorum bile
bu şiirin sonunu
nokta koyuyorum
sessizce
üç nokta
keman inlemeleri
iniltileri
arasından
son kez bakıyorum
gökyüzüne
ve
...
işte böyle bir şiir bu da
biraz karışık
biraz karamsar
biraz duygusal
biraz duygusuz
...