Aşk mevsimidir bahar,
Arzular şaha kalkar.
Gönül bahçelerinde,
Tomurcuk güller açar.
Hazırlıksız yakalar,
Aşk bir dantel gibidir,
Nakış, nakış işlenir.
Halı gibi dokunur,
İtinayla korunur.
Bazen vahşi bir aslan,
Olmaz ki aşkta, harita, pusula,
Şiddet ve süre, hesaplanmaz aşkta.
Acıyı, çileyi alırsın göze,
Kaybolursun sen de, aşk denizinde.
Çılgınlık yaptırır, aşk, ara, sıra,
Aşk denilen tiyatroda,
Sahnede yoktur, dekorda.
Aşk oynanır her mekanda,
Sevenlerin arasında.
Umulmadık bir zamanda,
Aşk zamansız yakalar,
Kapıları aralar.
Aşk insanı hırpalar,
Duygularını sarsar.
Aşk kalbini tırmalar,
Kolay ve lüks bir hayat insana,
Güçlüklerle savaşmayı öğretmez.
Yoksulluk bir talihsizlik gibi görülse de,
Kendi kendine yardımla, zenginliğe çevrilebilir.
Kendine güvenmek, fedakarlığa katlanmak,
Gecenin sabahında,
Zemheri ayazında.
Elim titredi elim,
Donuyor iliklerim.
Beklettin hep sen beni,
Mümine hastalık gelir,
Allah ona şifa verir.
Kefarettir hastalıkta,
Geçmişteki günahlara.
Hastalıklar ve belalar,
Ben sözcüğünü çok kullanırlar,
Kendi düşüncelerinin yüzde yüz,
Doğruluğunu savunurlar.
Kendilerini diğer insanlardan,
Önemli ve üstün sayarlar.
Sürekli kendilerinden söz ederler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!