Kötünün haksızın karşında olup,
İyiyi, yoksulu, yanına alıp,
Orta direk veya fakirden olup,
Zalimi ezerdi hep Kemal Sunal…
Üç kağıtcı, Zübük, Şaban, Davaro..
Kimi baba oldu, kimine yar o
Bazen beyefendi, bazense kıro…
Karekter çizerdi hep Kemal Sunal..
Dişini gösterip, kaşını çattı
Kabadayı olup, nara lar attı
Dışardan güldürüp, içten ağlattı
Hayatı yazardı hep Kemal Sunal…
Sensiz grileşti, o beyaz perde…
Seni sorar rastladığı her ferde
Hep gülen, güldüren o adam nerde
Alemi gezerdi hep Kemal Sunal…
Anlamayan yoktu, onun dilinden
Herkes bir pay aldı kendi ilinden
Eğer, bu dünyayı gelse elinden…
Güllerle bezerdi hep Kemal Sunal…
Hak, hukuk, hürriyet, hepsi son bulsa
İnsanın yerini para, var alsa
Gerçekte olmayıp, filimde olsa
Kurallar bozardı hep Kemal Sunal
Şimdilik yerin boş, belkide dolmaz…
Senin gibi insan, bir daha gelmez…
Gelse de bu millet aynı tat bulmaz…
Sıraya dizerdi, hep Kemal Sunal…
Kayıt Tarihi : 1.4.2009 17:32:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!