Hüzünbaz bir yürek; sadık bir dost...
Böyle tanımlar kendisini şair...
Ankara' da küçük bir semtte tanışır hayatla ve belkide en çelimsiz günlerin de başlangıcıdır bu tanışma.
Her ne kadar şiire, müziğe, resime, kısacası sanata tutkusu bu çelimsizliğe sekte vursada, her şiirinde biraz hüzün biraz keder vardır.
Her şey O' nun yetim bıraktığıdır ellerinde...
Şiire olan tutkusu ilköğretim sıralarında filizlenir (ki ilkokul öğretmeninin bunu keşfetmesiyle başlamıştır yolculuğu) .
İlköğre ...
Bir bavul hazırladım bu sabah.
En alta sıkıştırılmış bir geçmiş,
Yarım kalmış bir ömür,
Üzerine bir çift hayal...
Yol zorlu,
Seni düşündüğüm vakit,
Döner başım hafiften...
Doyamam aklımdan geçmelerine,
Aklımdan geçtiğin yolları kıskanırken kalbim...
Bir savaşa tutuşur kalbim beynim,
Ve gecedir...
Soğuktur, duldasızsındır...
Kar vardır dışarıda.
Yitirilenin yarınlar olduğunu bilirsin
En bilmek istemediğin anlarda.
Yüreğinden yakalamalı hayatı
Ve sımsıkı sarmalı kollarını...
Koparmaya gelmez ipini hayatın...
Sen ki ucunu bırakmaya gör;
İşte gidiyorsun,
Boğazımda düğüm düğüm cümleler...
Ardında boş bir yatak, bir resim, bir virane...
***
Hayat,
Aynada hayal,
Gerçekte hayat...
Gülümseyişiymiş pembe günlerin,
Bir yudum sevgi var elimde,
İçmeye kıyamadığım,
Ama elimde de tutamadığım bir sevgi...
Suya tutsam yakacak,
Ateşi buz yapacak...
Öldü dediler...
Kapadı gözlerini hayata.
Dün sabah ölmüş,
Horozlar ölüşüne ağıtlar yakarken
Öldü dediler,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!