Kemal Şanver Şiirleri - Şair Kemal Şanver

Hayat hep iki damla gözyaşı ile götürdün beni.Yüreğim hep mevsimsiz bahçelerde buldu kendini,.Kimi sevdiysem hep acının doruklarına cıkan ben oldum.Kime değer verdiysem hep gözlerin de değersiz ben oldum. Çokmu şey istedim bu hayatan, iki damla gözyaşının yanında biraz da mutluluk istemek sucmu.Yıların verdiği acıları,tekrar,tekrar yaşamak ve o acılarda boğulmak.Her gece dertlerini içki masasın da oturup düşünmek ve ağlamak tüm sıkıntını içki ile atladını düşünüp durursun, bilemesin'ki seni ölüme götüren şeyin içki olduğunu, olsun be güllüm. Ben senin acıların da ölmeye razıyken.Şimdi bir intihar gibi kendimi verdiğim kötü alışkanlıkların öldürmesine izin veriyorum.

Verdiğim onca hayat mücadelesin de artık pes ediyorum, gitmeliyim evet uzaklarda ölümü tadıp dikili olan kimsesizler mezarlığında yerimi almalıyım. Bu hayata kimsesizliğim ve yanlızlığıma birde mezarım eklensin yaşamak umutlu ve mutlu insanlara layiktir. Nasıl yaşarsan öyle mutlu olursun dediler. Ama yaşadım herşeyin sonunda mutsuz bir sayfa acıldı hep kapatılan kapıların ardında hep gözyaşlarım ve kalbimi acıtan terk edilişler durdu.

Sucmudur birini sevmek ve o sevginin kolların da sonsuza kadar sevişmek.Aşkın iki türlüsünü de yaşarmış insan, ayrılık ve mutluluk aşk bana göre değilmiş ben hep tekini yaşadım ayrılık.

Sana diyorum ey deli kız..
Sevmekten vazgeçme
Boynunu büküp karalara bağlanma
Sevmekten vazgeçme

Sana diyorum ey deli kız..

Gecenin her karanlığın da gölgen olup peşinden gelecem
Uyuduğun her dakika kabusun olup seni boğacam
Yürüdüğün her dakika azraillin olup canını alacağım
Sevdiğin her yemeğe zehir katıp seni öldüreceğim

Sana ger gece beddua edeceğim

Ağlamakla geçse de ömrüm
Adını anmayacağım bir daha
Ne seni nede seninle olan her şeyi
Gelen rüzgârla göndereceğim

Gitme Desem Gider misin?
Beni bu kalabalık şehirde
Tek başıma bırakır mısın?
Dur desem durur musun?
Benimle ebedi bir hayata var mısın?
Yoksa

Sevgililer günü
Sevenlerin sevilme günü
Âşıkların aşklarını haykırma günü
Bir yılın ardından aşklarını tazeleme günü
Bugün 14 Şubat sevgililer günü

Hayatıma gripte bir anda terk edip gittin
Beni bu hayata mafetip gittin
Ben senin acılarınla yaşarken
Sen ise benim beddualarımla yaşayasın
Sende benim gibi acılarla dolasın

Her gece gözyaşı çekmekten bıktım
Bana yakın olup ben den kaçman dan
Gördüğün de yolunu çevirmen den bıktım
Sebebsiz gidişin den
Sana hiç bişey yapamadan gitmenden
Kalbimin acısını dindiremediğim den bıktım

Yalanmı siz söleyin?

Hayata hep yaşayacaksınız sandınız
Ahreti hesapa hiç katmadınız
Günahları birer birer işlediniz
Rabbim afedermi sizi

Gün geldi ben sana yaklaşmaya çalıştıkça sen tozlu raflardaki günahlarını bana bırakıp gittin.
Her gidişinde üstüme bütün karları yağdırdın. Biz seninle iki yakası kavuşamayacak bir dağ olduk sevgili. Sen gizlenmiş süslü bahçelerde dolaşırken ben dikenlerin içinde seni arıyordum. Günahlarınla acılarınla seni arıyordum.

Yüreğimin köşesine kazıdığım nakış nakış ruhuma işlediğim sevdanı aradım sevgili. Sense puslu gecenin o ayazında gitmeyi terci ettin beni yalnız bırakarak bu hayatın üstüne düşen acılarınla günahlarınla beni bıraktın. Şimdi yoksun sevgili sen gittin gidişine şiirler şarkılar yazdım yüreğime seni kazıdım.

Gittin sen sevgili gidişinle hayatımın bir cehenneme dönüşeceğini düşünmedin mi. Vuslatsız gecelerimde titreyen bedenimi kim saracak şimdi. İlmik ilmik işlemiştim seni yüreğimin en kuytu köşesine. şimdi yoksun yokluğun bana verdiğin en büyük ceza sevgili.