Ben senin en çok benimle olmanı sevdim
Benimle olup beni sevmeni sevdim
Ben senin en çok yüreğini sevdim
Benim yüreği taşımanı.
Ben senin en çok gözlerini sevdim
Bakışlarındaki mutluluğu görmeyi sevdim
Anne bu satırları sana
Tuncelinin Ovacık dağlarından yazıyorum..
Çamura bulanmış bir kalem.
Kan dökülmüş bir kağıda yazıyorum..
Bugün büyük gün anne
Siper aldık dersimin dağlarına.
Bir daha sevmem kimseyi
Azrail alsa da canımı vermem kalbimi
Bir dahamı tövbe sevmem kimseyi
Gece ayaz da titresem de
Buğulu gözlerim den yaşlar aksa da
Zılgıt sesleri arasında azrail gelse de
Ben seni yolsuzların yoksul sokağın da aradım
Yanlızlıkların rıhtım kokan caddelerin de aradım
Ben seni imkansız ucurumların köşesin de bekledim
Gelmez dediğim bütün caddeleri sokakları dolaştım
Dedimya güzelim ben seni sensiz bekledim
Ağladım zaman sen gelmiştin, yüreğimin buzlarını eriten, yokluğun içindeki savaşlarla boğuşurken seni bana getiren yarınlarımdan şimdi hiç bir eser kalmadı. Yüreğime sessiz ve sakın geldin şimdi fırtınalı bir biçimde gidiyorsun. Yüreğim karanlığa hapis olmuşken seni sensizliğinle yaşayamazken şimdi gidiyorsun söyle bana kadın? .
Ben aşkı yarım bırakmak için sevmedim seni. Yarınlarımı yarım yamalak bir aşkı geride bırakmak için sevmedim. Yıların verdiği acılar,gözyaşları,sitemlerim,öksüz kalan hep yarım aşklarıma inat birkez daha sevdim, sadece seni sevdim.Oysaki şimdi sen gidiyorsun herşeyi geride bırakıp ağlaya ağlaya gidiyorsun. Giderken sadece kendini götürmedin bu şehirden benide yanında götürdün. Şimdi akan kanın gözyaşlarını kim verecek sevgili? .
Şimdi bırakıp gidiyorsun ya
Şimdi beni terk ediyorsun ya
Hiç bir söz sölemeden
Çekip gidiyorsun ya
Sen benim ahımı aldında gittin
Yüzsüzlüğünle geldiğin yüreğimde
Ayrılığın acısını çektiğinde
Gelip bana bir şey sorma sakın
Yüreğim acıyor deme sakın
Bırakan sensin giden sensin
Ayrılığın acısını çektiğinde
Gitmek gerekiyor hiç bir şeyi düşünmeden
Kaçıp uzaklaşmak gerek herkezden. Her şeyden
Bir çınar ağacının gölgesinde yalnızlığa serenat yapmak lazım
Düsede üstüne kar boran
Gitmek gerekir..
Bir birini kovalayan mektuplarımın her bitişinde bu son satırlarım desem de. Sana yazmaktan kurtulamıyorum her defasın sana ben ne kadar ben mutluyum desem de hayatımda başka biri var, yanındayken kahkahalar atıyorsam bilesin ki sadece bir yalandan ibaret o masum ve beni istemeyen gözlerinin bana bakıp ta sokaktaki bir dilenci gibi acımasını istememdir seni ve bedenimi kandırıyorum sadece.
Gittin sen zaten hiç istememiştin beni buna kader mi desem yoksa hayatın oynadığı bir oyun mu desem bilmiyorum.
Gece olunca uykularımdan kalkıp adını haykırmaktan bıktım. Gölgem kadar bana yakın olmandan adının geçtiği her şarkıda gözlerimin dolmasından bıktım katlanamıyorum artık bu acıya. Yaşanacak o güzel sevdaları yaşayamamaktan bıktım.
Biliyorum bir gün geleceksin pişmanlığınla geleceksin sende anlayacaksın seni ne kadar sevdiğimi. Anlayacaksın. Çok geç olduktan sonra sende biliyorsun ki seni benim seni sevdiğim kadar kimse sevemez.
Git hadi ne duruyorsun..
Beni yalnızlığımla baş başa bırak..
Git hadi ne duruyorsun..
Beni bu ısısız adada çaresiz bırak..
Git hadi ne duruyorsun..
Gözlerimdeki yaşları silmeden git.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!