Kemal Köksal Şiirleri - Şair Kemal Köksal

Filistini yine karabulutlar sarmış,
Gazze'nin bağları Taru mar edilmiş.
Viran bağlarda bülbüller figan edermiş,
Siyonistler Ortadoğuyu kana bulamış.

Çoluk çocuk kız kızan demez,

Sabah uyanırsın uykudan,
Uyumamış gibi yorgun argın,
Kalkarsın yataktan;
Sayıklaya, sayıklaya yıkarsın elini, yüzünü,
Geveliye geveliye ekmeği,
Yudumlarsın çayını

Doğadaki yaratıkların bir çoğunu tanırım.
Seslerinden daha iyi tanırım.
Hele balık düşmanı martıları…
Nasıl tanıdım;
İstanbul’da bir bilseniz,
Ekmek kavgası verirken, gemilerde

Dünyaya gelişimi
Tay tay duruşumu
Anımsama olasılığım yok
Büyüklerim yad ederler
O güzel günleri
Nasıl geçti

Bir varmış, bir yokmuş,
Evrende bir ülke varmış…
Bir zati müslim ülkeye başkan olmuş.
Kendi başına buyruk yasalar çıkarmış…
Göllere kapak yapmış,
Sahilleri doldurmuş,

Bazen bir otobüs beklersin
Nice düşler kurarsın
Turna gibi uçarsın
Kâh çöllerde
Kâh ovalarda
Bir Ceylan misali gezinirsin

Bir bahar akşamı
Sirkeci Limanında
İkinci katta
Berktay gemisinde iskele tarafındayım,
Akşamın yorğunluğu
Gözlerim dalmış,

Çoban kızı;
Ağ sürüsünü vurmuş otlağa
Bir hatibin kürsüden bakışı gibi
Bakar sürüsüne.
Yakındı patikaya
Bir an geldik göz göze

Kumkapı sahilinde
Yudumlarken çayımı
Seyir ediyorum denizi
Gemiler geçiyor irili ufaklı

Martılar uçuyor siyahlı beyazlı

Tohumlar ektik kara toprağa
Ekin biçtik göğün düzünden
Göğerdi, boy verdi
Altın başak ormanı

Güvercinler dönerdi semada