Şiir yazmak benim işim,
Şair olmak ne haddime.
Ağrır durur bazen dişim,
Şair olmak ne haddime.
Kalem elde yazıyorum
“Hiçbir suç cezasız kalmaz! ”
Yer yarıldı gök çöktü,
Bunlar hesap veriyor.
Timsah gözyaşı döktü,
Yanlar hesap veriyor.
Sakın yalan deme doğru var iken,
Doğru bükülürde kırılmaz derler!
Mevlam yardım eder sana yar iken,
Kafa yumruk ile yarılmaz derler!
Hak yerini bulur sonunda er geç
Öyle sözler ettim duyanlar ağlar,
Kendimle barışık sanmayın sakın!
Bize baş kaldırır o yüce dağlar,
Yalancı sözüne kanmayın sakın!
Mecnunun çöller de gözü kararmış
Tarihi yazanlar yanlış mı yazar?
Düşmanına kızan kuyu mu kazar?
Kötülere dünya olacak mezar,
Bu günü unutma dünü unutma.
Ben Tanrıyım! Diyen Firavun gitti
Çektiğim sevda elinden
Kurtuluşum yok dilinden
Buseler aldım gülünden,
Senin için yanıyorum!
Estim bahar yeli gibi
Senin mi gözlerin maviye bakar
Benim mi kalbimde şimşekler çakar
Sen mi buralardan gitmek istersin
Ben mi gideceğim söyle ne dersin?
Denizdeki balıkları
Ben severim, sen sevmezsin.
Balıkların adını,
Ben koymadım, sen koydun.
Havada martıları
Dut yemiş bülbül gibi ne susarsın sen gönül,
Daha dün kapılarda gelir diye bekledim.
Sebebini sormadan kin kusarsın sen gönül,
Belki de kıymetimi bilir diye bekledim.
Firavunlar Mısır’da her gece içiyordu
Beni unuttu sanma, aklımda duruyorsun,
Her sabah ezanında seni bekler dururum!
İki sözün birisi kalbimden vuruyorsun,
Her güneş doğuşunda seni bekler dururum!
Belki de zaman geçer, gelirsin sanıyorum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!