Keloğlan.. Şiiri - İsmail Kurt

Konu:Hayat,Aşk..

Derme çatma kulübede
İki göz odalı evde
Üç kuruşluk fakiranede
Dünyaya geldin sen Keloğlan..

Babanı hiç görmedin
Zenginliği bilmedin
Yinede isyan etmedin
Fakirliğe Keloğlan..

Anan tandır mayalarken
Tahta beşik sallanırken
Daha bir yaşındayken
Cin gibiydin sen Keloğlan..

Yoktu başında saçların
Yukarı eğimliydi kaşların
Her şeye meraklıydın
Cin gibiydin sen Keloğlan..

Şalvarınla çarığınla
İpek basma kuşağınla
Türlü akıl oyununla
Bilgiliydin sen Keloğlan..

Bir gün yürek yangınına
Dinmez kalp sızısına
Padişahın tek kızına
Vuruldun sen be Keloğlan..

Onu gördün uyku nere
Eşek varda geçilmez dere
Padişah kızı,nasıl vere
Aşka düştün sen Keloğlan..

Kızda peri yeşil gözlü
Tatlı dilli güzel sözlü
Varmı acep sende gönlü
Aşka düştün sen Keloğlan..

Kıza vardın kem küm ettin
Kızın gönlünün fethettin
Lakin sen suç işledin
Padişah kelle kestirir Keloğlan..

Keloğlan'da akıl pek çok
Onun güce kuvvete ihtiyacı yok
Padişahıda yola getirdi
Kızı anasına gelin getirdi
Keloğlan bu, sözde yiğitti..