İçim alev almış yanıyor
Dört duvar arasındayım beni kimse duymuyor
Bedenimi pencerenin önüne sürüklüyorum
Kelkit'e kar yağıyor...
Yüreğim yıllardır nasibini alamadı şu karlardan
Her lapa bir alev gibi düştü içime
Gülmedi hiç yüreğim ne ülküden ne yârdan...
İki gözün bakışı yüreğime oturmuş
Çelişkiler beynimde yıkılmaz tahtlar kurmuş
Gönlümün söylediğini aklım kabul etmiyor
İçimde yangınlar var
Kelkit'e kar yağıyor...
Yârin saçına karlar değer mi acep?
Her tanede yüreğine alev düşer mi acep?
Dilimde onun ismi, içimde kor özlemi
Her nefes bir ateş gibi kül ediyor içimi
Hayaller bir nebze, yangını söndürmüyor
Pencereden bakıyorum
Kelkit'e kar yağıyor...
Kayıt Tarihi : 10.9.2006 13:17:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Muzaffer Arslan](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/09/10/kelkit-e-kar-yagiyor.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!