'' Kimin içine girsem saklar beni. ''
Kiri kendine diken, avuçlara bırakıyorum kendimi
Kime baksam dağılıyor tüm fotoğraflar
Alnımı dayıyorum sesi içine düşmüş geceye
Eti çürümüş sokakta buluyorum birden beni.
- Sonrasını bir hatırlayabilsem anlatacağım. -
Dizesi kendine aç bir şiire bırakıyorum kendimi
Ok yaydan fırlamış ya bir kere
Tut tutabilirsen artık
Kendi rahmimde kendimi doğuruyorum. - kamburu içine geçmiş. -
- Doğumumu daha sonra anlatacağım. -
Boynu kendine kırık bir cinayete bırakıyorum kendimi
İçime çaktığım çivilerle,mermi yapıyorum
Tabutları yağmalıyorum,kimse ölmesin diye
Şaşkınlığı boynuna asılı kız çocuğu gibi içime bakıyorum.
- Neden bu kadar şaşırdığımı belki anlatacağım. -
Dikişi kendine tutmamış bir hayata bırakıyorum kendimi
Keşke içimdeki şu vahşi atı bir dizginleyebilsem
Dili içine kaçmış ses gibi durmazdım belki o zaman - yalan -
Ölü dudakları bu kadar sevmezdim belki de.
Anlatsam çınlayacak içiniz biliyorum
İyisimi ben kendi suskunluğumda boğulayım,bırakında...
Kayıt Tarihi : 9.1.2005 17:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Biz istemesek de; her şiir de bizi taşır..
İçini kanırta kanırta çıkmış ürünler en çok üzerinde çalışılmayı hak edenlerdir bence. Belki de bir vürgülü değişir sonunda. Ama hani bir hikaye vardır; adam şiirini beş yıl sehpada tutar ve 'o şiir bitmedi' der soranlara. ve artık tamam oldu dediğinde sadece iki kelime arasına virgül atmıştır..
Ben bu hikayeyi uymak yada uymamak noktasından önce unutmamaya çalışıyorum. değerli bir bilgi olarak..Ancak unutmadığım müddetce alınacak dersi kaybetmeyeceğimi düşünüyorum çünkü..
sevgilerimle
aynur özbek uluç
TÜM YORUMLAR (12)