Gel çıkma, daha kıracak çok yerin var
İnsafsızlığını savur içimin can odalarına.
Ha gayret gidiyor iki gözüm sayen de
Tükenen bakışım sabret, gece doğuyor.
Sevene kahret, sen bırak ateşe sevişi
Suyum kuruyor, denizlere dokununca.
Sen hayret ettikçe bu aşk özler martıyı
Tükenen yüreğim sabret, ölüm doğuyor.
Metruk tu her köşeye dökülen gölgem
Benli duruyor sen çıkıp gideli kifayetim
Susmayı sür boğazıma, ey çarem
Tükenen sözüm sabret, kelimem ölüyor.
Kayıt Tarihi : 14.7.2014 01:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!