Kelimeler ve Tekinsizlik Şiiri - Yorumlar

Savunma yaralarımın artığı bir dönemde,su der geçiştirirlerdi denizi
cümleniz ve bütünü
dilimde patlayan ve çoğalan,bahar tomurcukları gibi açtı ve çoğaldı
Sevgilerimle

kelimelerin yapıcı, yıkıcı, bağlayıcı, bölücü ve bütünleyici gibi bir çok özelliği olup bir de tartılanı ve tartılmayanı vardır. elbette karşısındaki kefeye kendisini oturtmadan konuşulan kelime, tartılmamış kelimedir.. ağırlığımızı ve gücümüzü bilekle, yahut da terazideki ibrenin gösterdiği rakamla değerlendirirsek, bu da ne kadar hafif olduğumuzu gösterir.. ağırlık düşüncededir ve bunu kelimelerle ifade ederiz ki şiir de bu tartılmayan kelimelerin hesabını sorguluyor gibiydi en çok.....kutlarım nilgün hanım.. yorumlarım bu şiire çok hafif kalır..teşekkürler, saygılar..

Hadi 'körler konuşur', bilir kelimelerin 'içi boş ceviz mi', yoksa dolusundan mı olduğunu?
Ya sağırlara ne demeli? 'Dilsizlere....'
Parmaklarına dolayarak konuşurlarken görmeli onları, sözcükleri.... Tek bir 'noktasını' bile eksik söylemezler.......
Çünkü bizlerden sanırım daha iyi biliyorlar, 'tekinsiz değildir' kelimeler... İnsan, ağzından çıkanı iyi bilmeli.........

Böyle diyor şiir... 'Dikkat et, götürdüklerine sözlerinin..'

Mesajına odaklı okunası bir şiir... Kutluyorum Şaire'yi...

tebrikler...
ekrem bozkurt

Bir ingiliz atasözü,enbüyük kötülükler küçük iyiliklerle başlar der.Ben bu şiirinde sanki çok değer verdiğin birine harika bir nasihatte bulunuyormuşsun hissine kapıldım.

kelimelerine kızardım
dağ başında yolumu gülerek kesen
kuşkulu yabancılar gibi
ne alıp götürecekleri hiç belli olmazdı benden

Umarım mesaj yerine ulaşmıştır.Okadar tılsımlı okadar akılcı yazıyorsunki şiirlerinin altına imza koymana bile gerek yok.Zira şiirlerin ben Nilgün Aras şiiriyim diye gülümsüyor tanıyanların yüzüne.

rodin sergisini gezerken şunu düşünmüştüm sanatçıyla taş ustasını birbirinden ne ayırır,bu sorunun cevabını şimdi kendime bu şiiri okuduktan sonra daha kolay veriyorum:

her biri birbirinden güzel dizeler yurdunda...

Antoloji com vasıtasıyla tanıdığım şairlerden hangisi şiirlerinde en mükemmel ''empati'' leri oluşturuyor denilse gözü kapalı Nilgün Aras derim.

Şairler her halükarda kudretli bir ''ben'' duygusuna sahip olmak zorundalar diye düşünüyorum.Ama bunun şiirde dışa vurumu farklı, farklı olabiliyor

Şiirdeki ben kavramını bencil, hodgam, egoist anlamlarının çağrışımlarından uzak ve paylaşıma açık denek anlamda ''ben'' olarak algılamak gerek.

Bazıları bunun gösterimini bizzat birinci tekil şahıs zamirleri veya bu zamirin fiil ekini oluşturarak yahut diğer belirteçlerle yapıyor. Bazıları her şeyi ve herkesi bir ruh beni üzerinden geçirerek yapıyor. bazıları ise ben kelimesini bedeniyle giysisiyle meskeniyle birlikte yaşıyor.

Bir kısım şairler ise kendi ''ben''lerini başka şeyler ve başka kişiler dolayımından geçirerek yansıtıyorlar.(Empati)

İşte bu anlamda Nilgün Aras , destanlarda, ansiklopedilerde, deyim veya özdeyişlerde (amprime olmuş /sıkıştırılmış) duygu paketçiklerini kendi şahsi yaşantısıyla içselleştirerek tekrar hayatiyet kazandırır.

Buralarda yatan derin korkulardan,ürpertilerden dahi gülücüklü semboller kıvıl kıvıl yaşamak tüten obje resimleri devşirir.

Entelektüel oluşun aslında anlaşılmazlık olmayışını bizzat hayatın kendisi olduğunu vurgulayan sevecen bir yüreğin seslerini oluşturmaya çalışır.

Çalışır ve büyük oranda da başarılı olur. Büyük oranda dememin sebebi karmaşık ve karanlık bir sürecin oluşumu olan entelektüel birikimin sevecen bir dille yeniden yazılmasının ve buna ait anlaşılır bir dil kurulmasının gerekliliğine işaret ve gayret tek başına yeterli değil çünkü.

Hani şu TRT de Hikmet Şimşek zamanında bir adam çıkıyordu. Klasik müziği sevimli olduğunu göstermeye çalışan bir şef vardı.Veya şef rolünü yapan bir adam.Gerçi o adam çok abartılı yapıyordu.O geldi aklıma. Danny .. bişeydi adamın adı.

Ama yanlış anlaşılma olmasın.Nilgün Aras Şiir sanatının içinde kalarak hatta şiirde derinliğin anlaşılır ve yaşanır bir şey olduğunu göstererek ürünler veren birisi. Asla şairliği rol alan birisi değil şair birisi.

Şiiri unutturdum yine okuyuculara..Oysa başladığımda

en etlice en dolgun
kısımlarından dişleyip bırakırdın sen zerdalileri

....

kör birine sunulan alaycı ikram

....
kelimelerine kızardım
'su' der geçiştirirlerdi denizi
aynı keder içinde yarışırdık filikalarla ..

..

Dizelerinin aşılmaz güzellikte tadını paylaşacaktım yazdıklarımla.

Ama aldı başını gitti yine yazı

Her zaman uzun uzun yorum yazarım, hele eleştirecek birşeyler buldum mu, lafı uzatır da uzatırım.

Şimdi uzatacak birşey bulamadım.

Özetle;

Şiir dili açısından bakir, yaratıcı, otantik ve okuyucuya 'evreka' dedirten cinsten.

Mısra tekniği oldukça iyi.

Şiir sesi de oldukça şık gibi.

Kurgu ve kurgusal yaratıcılık bence iyi noktada.

Anlama karışmam. Ama anlamın örtük sunulması, çağrışımsal zenginlik iyi gibi.

'kuşkulu yabancılar gibi' deki 'gibi' bana fazlaca şık gelmedi. Ama kurgusal açıdan oda orada gerekli gibi.

Bence, bu dizelerden iyi şiir kokuları kuvvetlice geliyor.

Ben bu şiiri sevdim ve keyfle okudum.

Şaireyi tebrik etmekten başka çarem yok.

Ya da bugün eleştiri modunda değilim.

Tebrikler ve başarılar.

Asım Yapıcı

Bir dostun siir bahcesinde tekrar bulunmak inanilmaz guzel.

şöyle bir ardına bakınca neler görüyor insan...yaşanmışlıklar.....anılar...
ve sizi tebrik ediyorum Nilgün hanım