Kapıma dayandı kader
Açıyor sayfalarını
Açtı kapılarını bana
Gerçek dünyaya bak diyordu.
Suluyordum kaderi
Yenik düşüyordum kendime
Açıyordum tüm kapıları
Kendimi irdeleyip mutluluğa eriyordum
Her sayfada ben varım
İçinde yaşadığım duygular
Mutluluklar acılar ve gerçek yaşam
İçimi döküyordum kelimelere
Bir başlık atıyordum
Kelimelerimde hepsinde bir anlam var
Anlıyan anlıyor beni
Çözmek irdelemek elinizde
Ruhuma inmek çok derinlerde
Siz de benim gibi yazıyor musunuz?
Konuşuyormusunuz içinizdekilerle
Yoksa bir köşeye çekilip
Ahlar çekip kapıyı kapatıp gidiyor musunuz?
Anlatmalı insanlar duygularını
Şiirler anlatır girdiğimiz kılıfları
Bence insanı en iyi tanımanın yolu
Şiirlerde gizli
Ortaya çıkaran kelimeler oluşturulan sözcük gölünde
Rahatlar insan içinde
Birşeyler anlatır kendince
Anlıyan kültürlü insan az
Hepsi kendince eleştiride
Yaşam kelimelerde gizli
Akıyor gidiyor ormanlara
Bütünleşiyor kelimeler benimle
Yığın oluşturuyor içimde
Bedenimde sonbahar rüzgarına karışıp uçup gidiyor.
Kayıt Tarihi : 22.1.2007 13:43:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!