Kelimeden Adamlar Şiiri - Yusuf Bulut 2

Şairdim ben düşünürdüm,
Kimi aklım düşürürdüm,
Kelime olup yürürdüm,
Kelimeyi şiir görürdüm.

Dev cüceydi,cüce yüceydi,
Düşte gördüğüm niceydi,
Şiirin dünyasındaysa,
Yaşamak da şiirceydi.

Gök ağlardı, yer çağlardı,
Düşlerimde masallardı,
Düşündüğüm kelimeler,
Kahramandı birer birer..

Kimi gelmezdi hizaya,
Bir o kadar inatçıydı,
Yine de koyardım sıraya,
Kimi uysal, sebatçıydı.

Fikir azıcık damlardı,
Kelimeden adamlardı,
Kelimedendi adamlar;
Tüm şiirimde yaşardı..

Yusuf Bulut
7 Şubat 2019 Perşembe