Kelime = Kalem Şiiri - Mehmet Çoban

K
Karışık duygular içindeyim
Kızıllıklar ötesinde düşlerim
Kırmızı işaretli yollardan
Korkmadan ilerleyerek geldim
Kalın çizgiler yok hayatımda
Kendine özgü yalın biriyim
Keskin değil hayat döngülerim
Kuralında oldu muhakemelerim
Kuşkularımın üstüne akıl ettim
Kılıç gibi kesse de gerçekler
Kendime yediremem, demedim
Kalbim acısa da içime sindirdim
Kimi zaman olmuştur yanlışlarım
Kaptı kaçtı değil ki umutlarım
Karga tulumba yaşamların
Kuralsızlıklarından etkilendim
Kayda alınmaz onun için hatalarım

Ka
Kalbim dur yerinde, kıpırdama
Karışık duygular yaramaz sana
Keklik gibi avlanırsın sonra
Küskün çiçekler gibi asla solma
Kimse uğramaz sonra sana
Kulağını, gözünü aç insana
Kuvvetli sevgi olduktan sonra
Kimse üzemez seni, aldırma
Karşılık beklersen sevgi adına
Karabasan gelir çöker başına

Kal
Kal diyor insanlık, insanlıkta
Karıştırma düşünceyi, şaşırma
Kim düze çıkmış ayrılıklarda
Kim kazanmış insanlık dışında
Kazançları bol hayatlarda
Kaybolup giden insanlıklarda
Kalbim, rahat mısın, söyle bana
Koşuşturma içinde geçen hayatta
Kendime vakit ayıramadıkça
Kazanç nedir, üç günlük dünyada
Kör değilim, gidiyorum sona
Kazandıklarım kalacak arkada
Kalplere koyduklarımdan başka
Kaybolup gidecek benden sonra

Kale
Kale, kendime ördüğümdür yaşamda
Kalın duvarlarıyla hep dayatır bana
Kör, sağır, mazgallarından dışarıya
Keskin bakışlarım yok gerçeklik adına
Kendime ördüğüm burçlarında
Kandillerim var, aydınlık çağa
Körebe oynadığım inançlarla
Karanlıkla aydınlık karıştırmaca
Kırılgan söylemlerim kara bahtıma
Kandırırken kendi kendimi aşkla
Kuş olur umutlarım, uçar havalara
Kır çiçekleri küskün bakarken bana
Karlı dağlar çekilir bulutlar ardına
Kaybolur yıldızlar gece karanlığında

Kalem
Kalem, ince, kalın çizgiler at bana
Kes orta yerinden hayıtımı aldırma
Kaypak riyakârlığımı çıkar karşıma
Kurşun olup beni vuran yalanlarıma
Kıldan ince kılıçtan keskin hak adına
Kusursuzca yaz mısralara, satırlara
Korkma, bağır gerçekleri suratıma
Kıyısında köşesinde de kalsa
Kalbimin derinliklerindeki umuda
Kol kanat ger, insanlığım adına
Kucak dolusu selamlarım sana
Kaybettiğim ömür kalır arkamda
Kabul olacak tövbelerim yarına
Kalbimden yükselirken Allah’a
Kısacık yaz, ne olur şahit ol bana

16.08.2009 - İzmir