Ucsuz bucaksiz okyanusmus meger
Caglayan nehirlerle benden yanginlari silsile götüren yagislara
Baska türlü olmuyor cünkü ne bu yol ne bu evrak ne sandal ne körük
Evrildikce zora yoruyor keskine büküyor ince koridor dar kapi
Yapinin icinde baska bir yapiya dönüsürken kelebek ve koza
Pupa yelken kayaliklar üstünden süzülüp dökülen yamaclara dogru
Keskin bicak sirtlarinda gökyüzüne dokunup
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta