Kelebekleri Unutmadım Şiiri - Memduh Atalay

Kelebekleri Unutmadım
Biz göğe bakarak büyüdük
Bildik dünya içinde saklı olan hiçbir şey yok
Duvarlarımız kireç tutmuyordu
Tuzunu katmayınca
Sevda baştan gitmiyordu işte
Kösnül ten su ve kepek
Gözleri duvardaki resme akan
Kuaför bilen
Hatta zaman zaman bonjur ve mösyö bile diyebilen
Annelerin çocukları
Bizim üstümüzü çiziyordu
Ne gam bizim için
Bir özgürlük göğü daha düşüyordu tuvalimize
Şükrün her tonu yakışıyordu hâlimize
-Şükürler olsun-

Yağmur ve tarla uzmanlarınca
Adam değiliz tabi
Taşıyamıyoruz hiçbir şeyi bir yerden bir yere
Kâr eden ar etmezin tilmizlerince
Göğümüze de gökdelen diktiler
Hepten yenilmiş hepten zavallı
Hepten teslim kılmak için bizi
Sosyal,siyasal,tinsel,dinsel
İkonlar ve korkular döktüler
Sevgimizin üstüne
Seyirci ve müşteri locası kârları için
Seçmen ve asker kayıtları
Canları için
Bizi çağırdı
Altıncı oğulda kalmış ki hafızaları
Yedinci oğul olduğumuzdan habersizdiler
-Çoğalıyoruz şükür-

Şimdi biz gidiyoruz
Bir vefalı dosta yıkarak tüm borçları
Ve helallik istiyoruz uçan kuştan
Hayal tuvalimiz masmavi gökten
Yerdeki karıncadan ve gölgesinde konakladığımız çınardan
Siz ey demirden çalanlar
Siz ey kantinlerden pay alanlar
Parasıyla değil diniyle alışveriş yapanlar
Kolay zamanların okursatarları
Zor zamanların kağıttan kaplanları
Siz de geleceksiniz gittiğimiz yere
Aynı yerde mi olacağız bilmiyorum
Sümmaniyi bir kenara yazan kudret kalemi
Bizi meczup ve mahzunlara yazmışlar
- Şükür özrümüz var-