Kelebekler Yağmurda Uçamaz

Unutulmuş sevdalar bekler,
Sıfır otuzlara dolu duraklarda.
Tutuşup yanar eski şarkılar,
Aşkın en güzel yanı, belki de yasaklardır,
Gözyaşıyla ıslanırken hatıralar…

Büyüsü bozulur, yaşanınca her şey,
Aşk yalnızlıkları ıslatır.
Gölgelere sığınır, su mavisi ayrılıklar.
Ve yalnız içimizde söylenir,
O en güzel şarkılar…

Yüreğimizde kalır yine de,
Bulaşığı acıların.
Uykusuzluğumuzu gizler geceler,
Bakarsın yaşananlar unutulur,
Ve buğulanır camlar,
Dilim varmaz sana ayrılalım demeye,
Ve umudumu öldürür acılar.

Uzak kış artığı bir şehirde,
Toplanır gökyüzünde bulutlar.
Sen kalbinin yalnız kalacağını düşünürken.
Oysa, yağmur damlaları birbirini tutamaz,
Buluşurlar yere düşünce…
Açma yüreğini her sevgiye ve sanma ki
Erkekler ağlamaz…
Yeter ki ıslanma içimdeki yağmurda,
Kelebekler yağmurda uçamaz…