Kelebekler Ezilecek Şiiri - Mustafa Ünver 2

Yedi başlı bir dev
Her kafasında kocaman bir mağara
Mağaralarda var ne bir akıl ne bir vicdan
Mankurt soluyor bütün kafalar
Kapılarında korlu ateş topları ölüm kusuyor
Ve koca dağ soluyor öfkeli
Koca dağ kana susamış öfkeli
Her şeyi yutacak ve yakacak
Sonunda kamikaze yapacak
Vefasızlar da vefa görmeyecek
Yedi kafalı dev renklilerden nefret ediyor
Çünkü herkes hain ve herkes mürtet
Yok edilmeli renkli kelebekler
Tanrılar gri kelebekleri sever
Ve zaten az yaşar kelebekler
Daha da az yaşamalı renkli kelebekler
Derhal başlatılmalı koca bir savaş
Derhal kurulmalı acımasız mahkemeler
Ve derhal kurulmalı meydanlara yalçın darağaçları
Ola ki mahkemeden kurtulan savaşta
Ve ola ki savaştan kurtulan mahkemede
Kelebekler ağaca çekilecek
Ve boyunları kırılacak
Ve boğazları kesilecek
Ve ateşlere atılacak
Ve daha bitmedi bu savaş bitmeyecek
Uzak yakın tüm denizlerde de kurulacak yağlı urganlar
Beyinsiz ölüm baronları kana doyacak
Başbuğları da der gibi olacak bu savaş haksız
Çünkü Yunuslar ezilmekte
Ve bayramlar kanatılmakta bu savaşta
Efendiler efendisi ağlatılmakta bu savaşta
Ve bu savaş Fatma’nın oğlunu da kırmakta
Ne ki haykıran ses varmıyor menzile
Kesiliyor ve kayboluyor yarı yolda
Yerine baronlar haykırıyor ve bağırıyor
Çınlarcasına etraf
Bu savaş kutsal dava
Çünkü tanrılar hep arkamızda
Ve tanrılar hep önümüzde
Ve tanrılar konuşurken ve haykırırken
Susacak herkes
Ve itaat edecek herkes
Haddini bilecek herkes
Çünkü varsa yol budur
Bilmiyoruz başka çıkar yol
Renkli tereddütlüler
Muhakkak susturulacak
Boyunları kırılacak
Koca cehennemler tutuşturulacak
Ve ateşe verilecek bütün renkliler
Ya tanrılar galip gelecek
Ya kıyametler kopacak
Ve çocuklar yine hep kızıl ağlayacak

…