Bir kelebek uçur rengarenk olsun kanatları
Bahçelerde gezinsin güneşe koşarak
Aç susuz bırakıp katlettiler masum çocukları
Gözyaşlarını bırakıp gittiler cennete uçarak
Güneş doğmuyor dumanlar bulut olmuş
Penceremden beyaz bir güvercin uçuyor
Yerlere serilmiş çiçekler gölgesi toprağa vurmuş
Daha açmamış tohumları doğmadan soluyor
Karanlıklar şavkılanıyor gündüzün üzerine
Direnen ellerim ayaklarım gözlerinde hapis
Bir yakamoz düşerken denizin gölgesine
Ağlayan bulutlarda temizleyemedi her yer pis
Sonbahar hüzün vuruyor ağaçların yaprağına
Koskoca bir dünya, nedir bu savaşın anlamı
Bir zalim değil milyonlarca zalim basmış dalına
Daha beşiğinde zorlamış bilmediği yaşamı
Kuşlar kanat çırpıyor cenneti getirmek için
Hayvanlar biniyordu Nuh'un gemisine
İnsanlardan sadece çocuk olanları seçin
Kimse ses vermiyor mazlum olanın sesine
Kanatları demirden kuşlar bomba atıyor
Çiçekleri dalından koparıp mezarlara serdiler
Beyaz olanları uçsun bunlar ölüm saçıyor
Küçük canları teker teker toprağa verdiler
Bir duman kalktı can veren canların üstünden
Bulutlardan kan aktı yağmur yerine
Damlalar düşünce yavrumun gözlerinden
Filiz serpilir mazlumun fakir yüreğine
Kırlır kalemler hesap günü gelince
Susan diller yansın zalimin yanında
Güvercinler can taşır masumlar ölünce
Cezası yakın hakkı ALLAH katında
18. 10. 2023. 18:15
Kayıt Tarihi : 18.10.2023 18:31:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!