Durdurak bilmeyen gitmelerin doğumunda idi hasret.
Doğdukça çoğalıyordu
ve
çoğaldıkça özlüyordu kelebekler gidişini.
Kelebek düşüydü hasretin,
göz açıp kapatıncaya kadar bitmiyordu
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta