Kelebek gibi Şiiri - Kpt Yılmaz Bektaş

Geçip giderken biçare ömür
Durmak lazım oturup bir yerde
Gelip geçenleri dalıp seyre
Çok fazla takılmadan geçen düne
Güneşle başlamalı gülen yeni güne
Kelebeğin ömrü kadar sürede
Akşamın perdesi inmeden önce
Güneşle bir dönecek yüzümüzle
Aynaya bakmak aldatıyor bir yerde
Işıkla birlikte parlamak güzel de
Ya gölgesi düştüğünde yüzümüze!
Vakit geç olmadan, kararmadan
Ayılmak lazım gerçek kendimize...
Aklımızdan geçene bakmalı bir de
Ne çok kalabalığız orada, niye böyle
Biraz azalsak yalnız kendimiz olsak
Yükümüz hafifler zihnimiz dinginleşir
Sesimiz güzelleşir ve gürleşir. Dinlenir..
Ömrün tamamı değil bir günü ayırsak
O gün kim istersek olsak, parlasak
Gök kuşağının tüm özel renkleriyle
Sadece kelebeğin ömrü kadar bir gün;
Kelebek gibi güzel olsak yetmez mi?
Belki kelebeğin ömrü bir gün değildir…

Yılmaz BEKTAŞ