Köhne duvarlar içinde zaman
Boğazımda yeşilimsi, küf kokan vakitler
Sessizliğimde telaşlı bekleyişin çanları
Kulaklarım sağır ama gözlerim görüyor
Ruhumda iğneli sızlayışlar
Pul pul dökülen paslı umutlar
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Gün dönmekte…
(Vakit takdiri ilahide kelebek… telaşa ne gerek..!)
:) ..
/ Şairenin yüreğine sağlık.
Şiir güzel olunca; Hüzün bile insanı yormuyor..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta