Köhne duvarlar içinde zaman
Boğazımda yeşilimsi, küf kokan vakitler
Sessizliğimde telaşlı bekleyişin çanları
Kulaklarım sağır ama gözlerim görüyor
Ruhumda iğneli sızlayışlar
Pul pul dökülen paslı umutlar
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Gün dönmekte…
(Vakit takdiri ilahide kelebek… telaşa ne gerek..!)
:) ..
/ Şairenin yüreğine sağlık.
Şiir güzel olunca; Hüzün bile insanı yormuyor..
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta