Belki defalarca yazdım , ama artık hissedemiyorum kendimi çok çığlıklar attım hiç kimse bilmiyor , duymuyor ,Her ne kadar ürkütücü olsa da sizin için ben yavaş yavaş ..
Defalarca söylemeye çalıştım, her nefesimi saymaya çalıştım..
cümleler kesik kesik anlamaya çalışacaklar ama konduramıcaklar nasıl olur diyecekler belki bazıları ağlayacak belki bazıları özgür diyecekler ama yinede kimse ne olduğunu anlıyamıcak, Ellerim her zamanki gibi soğuk ve daha bir küçüldü parmaklarım.
Hayat bana yaklaşık 1 gün verdi az bir zaman
çünkü daha benim mavi panjurlu evim olacaktı panjur olmasına da gerek yok aslında odası mavi olucaktı.
pencere kenarlarında sümbül çiçekleri rengarenk ,
evimi ısıtan soba ben daha onun üzerinde ekmek kızartıp üzerine en sevdiğim ahududu reçelini sürüp yicektim,
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta