Kelebeğim Şiiri - İsmail Denek

Yazdım seni kelebeğim, bir sonbahar günü konduğunda bahçeme.
Pırıl pırıl altın tozu kanatlarını yazdım.
O seni ilk gördüğüm gündü, Ertesi gün ve daha ertesi, hep seni yazdım.
Yürürken, sana bakarken, uyurken yazdım, ekmek alırken markette seni yazdım.
Arabamda cam’a konmanı, çarşıda pazarda yazdım. Belki kağıt kalemle değil.
Seni sevgimle kalbime yazdım.
Anlatmak ne zor şey, tarif etmek, açık kahve şairane bakan gözleri.
Yay eğrisi kaşları, ışıl ışıl parlayan dişleri, yazdım.
Rengini sonradan öğrendiğim saçlarını gizleyen örtüyü.
Çanta tutan elleri, kalabalığın içinde güneş gibi parlayan yüzü, yazdım.
Ne zor rabbim anlatmak, kelebeğin çiçeğe aşkını.
Duru, engin ve akıcı bir sevgi var aramızda, onu yazdım.
Şiir gibi bakışın bal rengi gözlerinde, ya ellerin, içinde olduğun giysileri yazdım.
Güzelliğini senden alan, onlara verdiğin duruş ve heybeti yazdım.
Seni seviyorum diyen bir çığlık içimde, bir haykırış dilimden çıkamayan.
Sessiz, senin duyacağın biçimde. Onu da yazdım.
Bu sana yazdığım kaçıncı mektup bilsen, ard arda.
Sonradan tekrar, bir daha yazmak için yırttığım.
Kaç sayfalar dolusu yüreğimden kopup gelen.
Her biri sana olan sevdamı anlatan kelimeler, onları da yazdım.
Seni seviyorum derken dilimden çıkamayan, avaz avaz haykırışımı, yazdım.
Şimdi gecenin bi yarısı, doğruysa eğer saatin gösterdiği.
Uyuyorsun ihtimal o ki, gözlerin kapalı, Rüyanda mıyım? bilmedim onu yazdım.
Ben hangi labirentteyim, kalbinin neresinde gizliyim. Varmıyım? Yokmu? Onu yazdım.
Kapladığım yer ne kadar gönül bahçende, bilmiyorum.
Adın dilimde her şeyimle her şeyinle bendesin.
Ama bakınca seni saramayan kollarım var yanımda. Onu yazdım.
Ne kışlar, ne baharlar gördük birlikte, yan yana olmaksızın uzaktan çakışırken gözlerimiz.
Çoğu yağmurda ıslandık beraber yürümeksizin, el ele olmadığımız onu yazdım.
Karlar yağdı üşüdük, kırlarda koşamadık örneğin, çok mevsim yaşadık bizim diyemediğimiz.
Yaşamadıklarımız değildi acı veren, yaşayamadığımızdı göz göze olmayan, onu yazdım.
Sıradan insanlar değildik aslında ama sıradanlıklara uyduk isteksizce.
Sıradanlıklar boğsa da bizi ben o tek düzelikte sevdim seni, yasaklara inat, onu yazdım.
Seni seviyorum diyen sessiz çığlık hala içimde.
Yüzüne karşı diyemedim ya işte onu yazdım.
Eskileri değil, şimdi, şu an, düşünüyorum da sensizliği, dışlıyor yüreğim. Ayrılıklarla geçen günler uzadıkça, hüzün dolu geceler yaşıyorum kelebeğim. Onu yazdım.
Seninle olmanın tadını almışım bir kere rüyalarımda, hani merdivenlerde sarılmıştım beline, alışkanlık değil elbet, biliyorum ki alışkanlıklar bile terk edilir bir gün.
Oysa sen değil elbet, onu yazdım.
Özlüyorum ve özledikçe büyüyor içimde mahremsi tutkum, tenini, sıcaklığını arıyorum, kavuşacağımız anı bekleyerek geçiyor zamanım, kulaklarımdaki sesinin gerisinde. Onu da yazdım.
Bazen ellerinin üzerine koyuyorum elimi, bir heyecan dalgası arasında kalp çarpıntılarıyla uyanıyorum, ellerine koyduğum elimin altında yoksun, onu yazdım.
Tekrar uyumaya çalışıyorum, sigara üstüne sigara sabaha kadar, şu an şimdi sorusuyla baş başa, sensiz güne yorgun uyanıyorum, tadım yok işte, anla. Onu yazdım.
Oysa, yanımda düşünürken seni, tüm olumsuzluklar bitiyor bir anda. Huzurla dalıyorum uykuya, birkaç saatte olsa uykum, dinç oluyorum ertesi. Onu yazdım, Bir baş ağrısı hariç.
Denk geleceğiz biliyorum, biliyorum da dayanamıyorum ne yapayım, zamanı seninle sadece seninle geçirmek dururken, bir adım daha atıp sevdamızı büyütmek ve tutkuyla yaşamak varken, beklemek zor geliyor inan, şimdi olsa diyorum, şimdi yanımda. Hasretimi yazdım.
İşte diyorum kendi kendime, çıkıp gitsem yanına, yemek yesek iki kadeh rakıyla birlikte, sen gülsen ben baksam gözlerine, heyecanlıca anlatsan bana olan tutkunu, sonra ben güzelliğinden bahsedip şımartsam seni, yaşadığımız şehrin tenha sokaklarında yürüsek el ele, yağmur yağsa üzerimize, beraber ıslanıp birlikte üşüsek seninle sonra sarılsak birbirimize, ısınsak tenimizin ateşiyle.
İşte böyle aklımdan geçeni yazdım.
Ama yoksun düşüncelerim nafile, bu gecede sensiz ve zor geçecek işte, ne rakı içeceğim nede sofraya kurulacağım yemek için.
Bu gece sevdiğim, bir fırsatını bulup yıldızların göz kırptığı karanlığa bak, havanın kokusunu içine çek, beni hissedersin mutlaka, devamlı oralardan geçmişliğim var elbet, izlerim var eminim senin gözlerinde.
Kapat gözlerini şarkımız çalarken radyoda, beni düşün, hisset, nasıl uzun uzun öptüğümü de sen yaz.
Kimseler üstüne alınmasın. Ben var ya ben, Ben hep, yalnız seni yazdım.