Kelam Servetim Şiiri - Harun Adıyaman

Akşam olur yorgunluğa düşersin
Senin çektiğine çile mi dersin
Üşütür boş sözün,boştur söylemin
Ben yaşadığımla varım,bunu bilesin

Arar beni gece gündüz dostlarım
Sabahlarız bir pire için yorganın
Herkesin derdi kendi başından aşkın
Dertsiz başımı taçlandırır nefretin

Ah etmedim,hayrı da vardır şerrin
Gider derim kendime yok cennetim
Dergah kurar öğütler tövbelerim
İlaç yok kel'ime, kelam servetim