Kel Kartal İle Ayının Maceraları

Haftalar katar katar kovalayıp ayları,
Mevsimler yaprak yaprak tüketiyor yılları.
Her beşer boylayacak o üç arşın mezarı,
"Kel kartal" leş arıyor, fırsat vermiyor "ayı"...

Varış sonsuz aleme, insan çok kez şaşırır.
Kimi; dünya sırtında, yorgun argın dolaşır,
Kimi, dünü bırakmış yarınına çalışır.
Adil bir dünya için boşuna mı uğraşır...!

Selvilerin altında başlar berzah alemi.
Gelen gidenler üzgün, ağlamaklı gözleri...
Asıl garip olanı, ağlamaklık halleri...!
Beyazsaray, Kremlin kan, gözyaşı işleri ...!

Selviler uzun olur, gölgesi huzur verir...
Sınır, niza derdi yok. Herkes yerini bilir...
Aç gözlüye de yeter, toprak onu doyurur...
Amerikan, Rus olsan ecel seni de bulur...

Dünyaya kral mısın? Putin mi, Biden misin?
Mazlumu eziyorsun; insan mı şeytan mısın?
Cehenneme kütüksün, azap yurdunda taşsın...!
Ya Rab, zalimler ölsün, çocuklar hep yaşasın...!

Umutsuz olmadım hiç, adalet var sonunda.
Bunca acı, gözyaşı yer bulacak vicdanda.
Firavun her devirde, yaşasa da dünyada,
"Ol" deyince var eden, yaratmıştır bir "Musa".