Kel Derler Bizde Şiiri - Rabia Barış 2

KEL DERLER BİZDE

Uçağa tiyare, çatala dirgen,
Yüklüğe örtülü, kaplığa sergen,
Hamileye yüklü, bekâra ergen,
Hakiki libasa şal derler bizde.

Çamaşıra köynek, gömleğe işlik,
Ön oda baharlık, dip oda kışlık,
Çocuğa takılan önlüğe döşlük,
Bebek salyasına sel derler bizde.

Yıkanmaya çimme, nuzüle inme,
Korkusuza efe, korkuya sinme,
Siroza meramlı, fersize dinme,
Dolaşan ağrıya yel derler bizde.

Yer sofraya tabla, tepsiye sini,
Yün örmeye kazak, ilmeğe tini,
İriye alamet, ufağa mini,
Dibe çökmüş kile mil derler bizde.

Yavaşa gaygısız, tetiğe yelme,
Boz çuvala artmak, tahıla silme,
Düğüme karanlık, çözüme bilme,
Ekmeği fakire böl derler bizde.

Köpeğe het derler, tavuğa kişa,
Raziye’ye Iraz, Ayşe’ye Ağşa,
Güzele gadınca, okşama oğşa,
Tepesiz horoza kel derler bizde.

Yüksek yere tümsek, çukura dere,
Öz tarlaya çayır, çayıra mere,
Yaniye elleham, herhalde bire,
Hafifçe yokuşa bel derler bizde.

Bordo fesirengi, eflatuna mor,
Nar ateşe alaf, sönmüşüne kor,
Çökelek ak katık, kestirmeye nor,
Koyu kırmızıya al derler bizde.

Şehlaya şeşibeş, elaya çakır,
Karınlıya topak, yayvana bakır,
Hamur leğeni teş, zayıf tam takır,
Geçmeyen paraya pul derler bizde.

Aracı hacana, yar sevmek havas,
Şişmansa pek acer, semiz güzel, has,
Düğün şenlik, muraz, matem kara yas,
Yatışan acıya kül derler bizde.

Al erbiye duvak, süsüne tozak,
Yakına köy içi, gurbete uzak,
Kenevire kendir, haşhaşa kozak,
Gelin duvağına tül derler bizde.

Kıyafete kisbet, Salih’e Zali,
Sessize avanak, sesliye deli,
Sıkıntı gasefet, kaysı zerdeli,
Konuşamayana lal derler bizde.

Hoşlanmam yerine hazetmem derler,
Çocuğu, çoluğu içten severler,
Kına gecesinde gelin överler,
Eskimiş urbaya çul derler bizde.

Kandile idare, lambaya ışık,
Meczub a divane, garibe âşık,
Sevilene bahtlı, sevene maşuk,
Tez gelip geçene yel derler bizde.

Sapsız testi bocut, tıpaya tıka,
Köşe yere bucak, ücraya sapa,
Kır merkebe eşek, yavruya sıpa,
Ebe yumurtaya fol derler bizde.

Rabia Barış