Kekre Imbiklerde Mayis Melali

Mayıs takviminde ikindi yellerine akran
Bugün benim bütün iyiliklerim üstümde diye geze gam esintisi
Açık bulduğu kapıdan içeri giren sokaklar ve caddeler dolaşığının
Yokuş yukarı zaman aşağı belki eski bir fotoğrafın çerçevesiz camsız
Çağrıştırıp andıran tesadüf bir yerinden
Bilip çıkaramadığı hüzünlü yabancıyı almış yüküne sarmışsa
Saza gidip sazdan dönen solist kız ve yay keman gibidir
Vurur sefil çıngırak döner zuhur zemberek, mayıs ki hercaiden hercai
Biraz yıldızlı yıldızsız yaz müşterisi biraz istasyon bekleyen haziran
Rıhtımdan dalga geçer liman uyur sessizlik gezinir
Damla damla herkesten bir parça öykü kırıntısı yalpalanıp
Yuvarlandığı Sızıp sığınacak ıssız kuytular ararken yoldan geçen yeryüzü
Düşünmeyi bırakır belli bir vakitten sonra köşe bucak bahçeler duvarlar
Masa üstü sandalya kenarı bardağın içilmiş boşalmış hali vaktiyle
Nice sonrasına mesken olup mahzen bozarak
Birer ikişer evin yolunu tutup savuşan sıvışan gölgelerden
Ortalığı toplayan çıkışın sönük çırasına varınca
Tutunup yaslanacak boşluk arayan mum ışıkları gibi titrer durur
Her dertten dem süzerek merdivenden sonraki sokak lambaları
Ardından alır götürür geceyi
Filozof sanırsın sanki orda dünyayı şavkına kapatıp giden
Duyup işittiği üzre derde ehil mekana meyhan
Dolusundan engirinden insan sakisini
Kekre imbiklerden gam süzercesine barkiden barmen

Mayıs /22